TILBAKE

Tjernet

Snu dæ ikkje

Tekst: Regine Normann
Melodi: Ann-Iren Hansen
 
Det va ikkje sky å øyne på
det blå himmelhvelv.
Og fjorden lå blank og speilte himmelen
og det grønne gress.
 
Spredte flokka med sau og geit
gikk og gnog oppe i lia.
Og ved fjorden lå gårda med gulmalte hus
og frodig åker og eng.
 
Snu dæ ikkje, snu dæ ikkje!
Men det var førseint.
Snu dæ ikkje, snu dæ ikkje!
Men det var førseint.  
 
Blå fjellgard i nord med skavla av 
gammel sny i kløft og i skar.
Nattsola kom og spredte lys
og rødfiolett skyggedis.
 
På det speilblanke vann ei skinnaness bru
og midt i glansen kom skøyta,
brusaness frem uten anna følge
enn de kvite måsan.
 
Snu dæ ikkje, snu dæ ikkje!
Men det var førseint.
Snu dæ ikkje, snu dæ ikkje!
Men det var førseint.
 
Så va det'kje meire å se på den kant
uten hav og atter hav,
heilt tel havet og himmel gikk i ett,
hav og atter hav!
 
Snu dæ ikkje, snu dæ ikkje!
Men det var førseint.
Snu dæ ikkje, snu dæ ikkje!
Men det var førseint.

​