Mæ mot dem

Æ har fleire patrona igjen 
fra den tida æ prøva å glæm. 
Geværet e ladd men fyres ikkje a',
væpna t tennern og uten et hjæm.

Hold dæ på avstand, gje mæ litt tid.
Stå ikkje førr nært, æ har ikkje lært;
å slæpp folk innpå, å slepp folk fræm. 
Det har alltid vært mæ mot dæm. 

Alle æ har kjæmpa mot,
alt æ kunne fådd.   
Førlat æ nu, det står igjen 
og siste tog e gådd.

Våpnan mine lægg æ vækk
æ kjenn det gjør mæ godt;
å stol på at de støva ned,
at siste slag e slått.

Tida e inne æ vil holde stand
med alt æ har bygd og alt det æ kan.
Æ kan sjå førr mæ at æ sætt mæ ned
uten å tenk på kor utgangen e.

Æ sænka skjoldet, det tynga mæ ned,
det blir ikkje lengre brukt.
Sverdet e ukvasst, det blir ikkje slipt
og æ e ferdig med å planlegg en flukt. 

Alle æ har kjæmpa mot
alt æ kunne fådd.   
Førlat æ nu, det står igjen 
og siste tog e gådd.

Våpnan mine lægg æ vækk
æ kjenn det gjør mæ godt;
å stol på at de støva ned,
at siste slag e slått.

En skål førr mæ og alle som kjæmpa
skål førr et pågangsmot.
En takk tel alt som holdt oss oppe
då vi søvmte over store djyp.

En skål førr dæ og alle som kjæmpa
skål førr et pågangsmot.
En takk tel de som holdt oss oppe
då vi søvmte over store djyp.

Våpnan mine lægg æ vækk
æ kjenn det gjør mæ godt.