Æ beina ut i blinde mørtna,
føten har bære læsta.
Æ ska langt utti natta og klar det aleina.
Æ spreng, æ spreng førr livet!
Faklan e tung og mange,
faklan har æ laga sjøl.
De ska hjelp mæ å sjå,
de ska gje mæ et sted
kor mørke ikkje får rå.
Det kosta å tru på det gode i folk.
Det kosta å ikkje gje opp.
Æ treng et sted, en landingsplass
førr alt det gode.
Tvilen har æ nu i hællan,
tvilen trur ho får bli med!
Så æ slår ho i bakken,
førlat ho i natta
og spreng, spreng førr livet!
Myra ligg her mørk og stille.
Myra ska lyses opp.
Det e æ som må gjør det,
æ som må tru på
at mørke kan drives bort.
Det kosta å tru på det gode i folk.
Det kosta å ikkje gje opp.
Æ treng et sted, en landingsplass
førr alt det gode.
Ingen får slokk dettan lyset!
Ingenting ska hold mæ igjen!
Æ har sotte i skyggen,
venta førr lenge
men mørke vika nu!
Lysan brenn godt og kraftig.
Lysan har æ laga sjøl.
Her kan æ ta imot
det æ aldri har tort;
landingsplassen e klar!
Det kosta å tru på det gode i folk.
Det kosta å ikkje gje opp.
Æ fainn et sted, en landingsplass
førr alt det gode.